“Onze deuren moesten dicht, maar de universiteit bleef draaien”

Je had er allicht over gelezen of gehoord: op 21 maart 2020 zou de lente een vrolijke start nemen met de opening van het GUM, het Gents Universiteitsmuseum. Het zou een memorabel weekend worden met veel volk, verrassende opstellingen, onvermoede ontdekkingen en een unieke blik in het hoofd van de wetenschapper. Het zou een spraakmakend UGent-evenement worden.

‘Zou’. Want toen het coronavirus in diezelfde maand ook in ons land aan een razendsnelle opmars begon, ging een dikke streep door het openingsweekend van het GUM en tal van andere activiteiten. Onze deuren moesten dicht. Maar de universiteit bleef draaien.

Op enkele dagen tijd schakelden we over van on campus naar online. Er werden en worden heel wat overuren geklopt om lessen opgenomen en gestreamd te krijgen, in een veilige omgeving examens af te nemen, onderzoeksactiviteiten te herorganiseren, de IT-infrastructuur aan te passen enz. Om nog maar te zwijgen van de drukte op en rond het UZ Gent en bij de groepen die onderzoek doen naar een mogelijk vaccin of geneesmiddelen, naar methoden voor testing of tracing, naar instrumenten voor maatschappelijke en economische relance ... Want ook dát is de UGent: we ondergaan de gevolgen van de pandemie niet alleen, we gaan zelf actief op zoek naar manieren om COVID-19 te bestrijden, de verspreiding van het coronavirus in te dijken, een optimale modus vivendi te vinden.

De voorbije maanden zijn intens en belastend geweest, ook mentaal. Uiteraard waren de omstandigheden verre van ideaal om te studeren, les te geven of onderzoek te doen. Maar in deze moeilijke periode heb ik aan de UGent veel moois gezien. Creativiteit en vindingrijkheid om nieuwe oplossingen te bedenken. Onder- nemingszin en daadkracht om die ideeën in sneltempo uit te werken. Solidariteit ook, en een groot leer- en aanpassingsvermogen. Bij personeel én studenten.

We weten niet wat corona nog brengen zal. Ik weet wel dat we op de UGent en de UGent’ers kunnen vertrouwen. Om er in alle omstandigheden het beste van te maken. Om dat ‘beste’ steeds weer nóg beter te maken. Dat zal de komende weken en maanden opnieuw blijken. Met zowel vertrouwde als nieuwe onderwijsvormen. Met onderzoek dat de grenzen van ons kennen blijft verleggen. Met wetenschappelijke expertise ten dienste van mens en maatschappij. En met de uitgestelde opening van ons Gents Universiteitsmuseum. Waar opstellingen onverminderd verrassend zullen zijn en ontdekkingen onvermoed. Waar die unieke blik in het hoofd van de wetenschapper relevanter zal blijken te zijn dan ooit.