Het bijzondere en bevreemdende jaar 2020 nadert zijn einde. Tijd voor een stand van zaken. Het lot koos 20 mensen met een band met de UGent. Zij vertellen wat 2020 voor hen betekende, wat ze meenemen naar volgend jaar en vooral: hun hoop voor 2021.
Kristien Lemaitre studeerde in 1998 af als arts aan de UGent en specialiseerde zich daarna tot psychiater. Na omzwervingen op spoeddiensten en ziekenhuisafdelingen overal in Vlaanderen schoolde ze zich bij tot psychotherapeut. Ze werkt in centra voor geestelijke gezondheidszorg en in een groepspraktijk.
Wat betekende 2020 voor jou?
“Tijdens de eerste lockdown was ik zeer dankbaar dat het RIZIV telefonische of videoconsultaties mogelijk maakte. Die zijn zeer nuttig om een eerste acute opvang te doen of de gaten tussen consultaties te overbruggen. Met een kort telefoontje kan je mensen sneller bereiken en vaker opvolgen. Je bereikt ook beter de ‘zorgwekkende zorgverlaters’: mensen die ziek zijn maar dat niet inzien. Ik vind tele- en videoconsultaties de uitvinding van het jaar voor ons vakgebied en hoop dat die blijven de komende jaren. Al ben ik nooit volledig gestopt met gewone consultaties. Veel mensen met autisme vinden telefoneren niet fijn. En iemand die psychotisch of suïcidaal is, die moet je echt zien. Een face-to-facegesprek brengt meer duidelijkheid: je ziet en ruikt je patiënt - zeker bij alcoholici niet onbelangrijk. Je merkt op of iemand verzorgd is en of wat die zegt overeenkomt met de lichaamstaal.”
Op welke prestatie van het afgelopen jaar ben je het meest trots?
“We zijn heel snel creatief moeten zijn om onze patiënten van thuis uit te blijven bereiken. Ik denk dat we erin geslaagd zijn om maximaal beschikbaar te blijven, ondanks de maatregelen. Ik heb als hoofdarts in mijn organisatie ook kunnen mee timmeren aan het coronabeleid. Als je weet dat de maatregelen die je treft het personeel en de patiënten beschermen, voel je dat je het verschil maakt.”
Wat wil je meenemen naar 2021?
“Ik ontdekte de charme van thuiswerken. Dat was gezinsvriendelijker, aangenaam om bij mijn kinderen te kunnen zijn. Het nadeel is dat je niet stopt met werken. Zeker in het begin heb ik nog tot 23u met mensen aan de telefoon gehangen om hen gerust te stellen. De werkdag eindigt niet, je bent permanent alert.”
Stel dat je kan terugreizen naar 1 januari 2020. Wat zou je doen?
“Ik zou geen reis boeken. Dat heb ik nu wel gedaan, ik ben al dat geld kwijt (lacht). En ik denk niet dat ik nog zou uitgaan.”
Wie was jouw strafste UGent’er?
“Ik wil drie krachtige figuren nomineren die momenteel verbonden zijn aan de UGent en een standbeeld verdienen. Vaccinoloog Isabel Leroux-Roels werd jong in een leidinggevende rol gegooid en doet dat bijzonder goed, echt lovenswaardig. Naast haar wetenschappelijke vaardigheden heeft ze de gave van het woord. Ze neemt haar rol heel begeesterend, helder en respectvol op. Samen met de virologen heeft ze ons land zeer goed gegidst, en dat zonder veel pluimen in haar gat. De UGent mag bijzonder trots zijn om zo iemand te hebben afgeleverd.
Professor Stijn Baert ken ik niet persoonlijk, maar vind ik bijzonder sympathiek, briljant en ook gewoon een zeer mooie man. Een beetje de posterboy van de universiteit. Hij bracht geestelijke gezondheid zeer goed in beeld door zich te uiten als introvert. Hij sprak er openlijk over dat hij soms last heeft van opkomende angst en daar therapie voor volgde. Daar zo authentiek en eerlijk voor durven uitkomen, verlaagt de drempel naar geestelijke gezondheidszorg heel erg. Ik hoop dat ook studenten daardoor hulp durven vragen.
Piet Hoebeke vind ik de liefste prof geneeskunde aan de UGent. Hij heeft het thema gender mooi op de kaart gezet door een boek te schrijven over de diversiteit ervan. Dat was voor mij de meest in het oog springende wetenschappelijke bijdrage naar een breed publiek. Velen doen nog te vaak aan hokjesdenken. In mijn praktijk krijg ik heel vaak mensen met genderdysforie over de vloer die te maken krijgen met angst, depressie, sociale afwijzing en traumatisering. Sommigen werden in elkaar geslagen op straat omdat ze zich vrouwelijker kleden.”
Wat wens je andere UGent’ers toe in 2021?
“Tevreden zijn, ondanks de context. Dat is iets wat je moet oefenen. Je moet natuurlijk niet met het minste content zijn, maar meer tevredenheid zou de wereld kunnen verzachten en verbinden. Er zou minder jaloezie zijn en meer bescheidenheid en eenvoud.”
Het lot koos 20 mensen met een band met de UGent. Zij vertellen wat 2020 voor hen betekende, wat ze meenemen naar volgend jaar en vooral: hun hoop voor 2021.
Lees ook
Industrieel Ontwerpen: één richting, meerdere wegen
Vier alumni blikken terug op hun opleiding en de richting die ze uiteindelijk uitgingen. Wat begon op dezelfde weg leidde naar andere oorden. Pauline, Rob en Alyssa studeerden alledrie industrieel ontwerpen.
UGent-alumnus van het jaar: wie waren de eerdere laureaten?
De verkiezing van UGent- alumnus van het jaar is een nog jonge traditie aan de UGent, maar wel een blijver. Want de UGent zou geen UGent zijn zonder onze alumni. Daarom huldigen we jaarlijks een oud-student die een bijzondere prestatie heeft neergezet. Welke alumni kregen de titel al?
Alumna Margo woont en werkt in de VS: in welk Amerika werd zij wakker?
Margo Vansynghel zwaaide in 2012 aan de UGent af met een master in de kunstwetenschappen. Ondertussen werkt ze als ‘Arts Economy reporter’ voor The Seattle Times. Hoe kijkt zij naar de uitslag van de Amerikaanse verkiezingen?
Alumnus Zhong is ondernemer in de VS: in welk Amerika werd hij wakker?
Zhong Xu woont afwisselend in Londen en New York van waaruit hij leiding geeft aan ‘unicorn’ Deliverect, een onderneming met een waarde van meer dan 1 miljard dollar. Hoe kijkt hij naar de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen?
