Het begon bij drie UGent-studenten die een simpele sensor in een vuilnisbak plaatsten. Nu is het op weg om het afvalbeheer van steden en gemeenten slimmer te maken. Rebin, een innovatief systeem dat de vulgraad van vuilnisbakken meet, geeft waardevolle inzichten om afvalvoorzieningen efficiënter in te richten. Dat levert tijd op en bespaart brandstof en CO₂. Het idee komt uit de koker van drie UGent-alumni.
In het kort
- Rebin is een slimme sensor die bijhoudt of een vuilnisbak vol is of niet. Dat kan vuilnisophaal een stuk efficiënter maken
- De uitvinding ontstond in de hoofden van drie UGent-studenten, die het nu als alumni op de markt brachten
- De UGent was een van de eerste klanten van Rebin, met slimme vuilnisbakken op Campus Ardoyen. Sinds kort is ook de haven van Rotterdam klant, net als heel wat Belgische gemeenten
Het trio achter Rebin – Emilio Van Der Linden, Simon De Geyter en Kyanu Delrue – omschrijft? hun missie op de website van Rebin als volgt: “empowering organisations with smart asset management solutions.” De drie studeerden samen aan de UGent en wonnen vorig jaar de studenten hoofdprijs van UGent Start-up Programma, Expedition DO! Emilio en Kyanu leggen uit hoe ze op dit punt zijn gekomen.
Om te beginnen: hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
Emilio Van Der Linden: “Simon (De Geyter, n.v.d.r.) ken ik al van toen ik klein was. Hij was mijn buurjongen. We gingen naar dezelfde lagere school en daarna zaten we ook samen in het secundair. Daar ontmoetten we Kyanu. Later studeerden we allemaal aan de UGent, maar aan verschillende faculteiten. We bleven wel contact houden, onder andere via het minivoetbal.”
Kyanu Delrue: “We kennen elkaar door en door, elkaars zwaktes en sterktes. Dat is mooi meegenomen als je samen een product in de markt zet.”
Het product is in dit geval Rebin, de sensor die de vulgraad van vuilnisbakken detecteert. Wanneer kwamen jullie op dat idee?
Emilio: “In de zomer van 2022. Aan ideeën was er tussen ons sowieso geen gebrek. We hadden heel wat pistes, maar het kaatste altijd wel ergens op af. Toen was er dat ene idee waarvan we voelden: yes, dit kan echt iets worden.”
Kyanu: “We zochten het niet ver: we haalden inspiratie uit wat we rondom ons zagen. Zo viel het ons op dat in de stad bepaalde vuilnisbakken leeg zijn, terwijl andere overvol zitten. En waar mensen dan vaak nog iets proberen bij te proppen, wat heel ergerlijk is. We waren vertrokken. Hoe komt dat? Hoe kunnen we dat beter maken?”
Emilio: “Vuilnisbakken zijn ook al sinds jaar en dag hetzelfde. De meeste dingen die we gebruiken veranderen, evolueren, worden ‘slim’. De vuilnisbak niet. Nog niet (lacht).”
Vanwaar die uitvindersdrang?
Emilio: “Tijdens mijn studententijd hoorde ik iemand van
Kyanu: “Bij mij heeft het er altijd ingezeten. Mijn oma maakte vroeger een drankje dat ik toen al wilde vermarkten. Het is er nooit van gekomen, maar de goesting om te ondernemen sluimerde. Ik heb op de UGent het FEB Student Excellence Programme gevolgd, waar ik hoorde over succesvolle student-ondernemers zoals Laura Verhulst van Madam Bakster. Ik was onder de indruk. Toen Emilio mij vroeg om samen over een product na te denken, zei ik meteen ja.”
Geen twijfels gehad?
Emilio: “Wat kan er fout lopen, dachten we. We zijn nog jong. En als student kun je alleen je fiets verliezen (lacht). We besloten om de sprong te wagen en namen deel aan Start for Future, een internationaal programma voor innovatieve ondernemers waaraan ook de UGent meewerkt. Daar konden we ons prille idee aan een coach voorleggen om het te finetunen. Hoe bouwen we de sensor, hoe pakken we de sales het best aan… Het heeft ons enorm vooruitgeholpen.”
Kyanu: “Toen zijn we ook bij Simon gaan aankloppen. Emilio en ik weten veel over de financiële aspecten, maar op technisch vlak hadden we hulp nodig. En daar is Simon erg sterk in.”
Emilio: “We hebben hem gevraagd of hij samen met ons de wereld wilde veranderen, en hij stemde toe. Hij heeft zich zelfs zelfstandig bijgeschoold op het vlak van elektronica en software. Hij had bouwkunde gestudeerd, maar dit bleek hem meer te interesseren (lacht). Hij heeft al serieus op de sensor gevloekt, maar heeft volgens mij nog geen spatje spijt van zijn beslissing.”
Welke stappen volgden toen?
Emilio: “We klopten aan bij DO!, het centrum voor ondernemerschap binnen de UGent (nu Gentrepreneur, n.v.d.r.). Daar raadde coach Tom Van Damme ons aan om het statuut student-ondernemer aan te nemen. Dat statuut maakt het makkelijker om je zelfstandige activiteit te combineren met je studies. Zo kan je een examen uitstellen om naar een beurs te gaan bijvoorbeeld.”
Kyanu: “We kregen er goed advies en tips. Dankzij DO! kwamen we bijvoorbeeld bij The Company terecht, een coöperatieve vennootschap met sociaal oogmerk van Arteveldehogeschool, HOGENT en de UGent, waar je als student-ondernemer onder professionele begeleiding kunt zoeken, experimenteren en ondernemen zónder zelf een juridische structuur op te zetten. Dat gaf ons de ruimte die we nodig hadden om Rebin verder uit te bouwen.”
Rebin is ondertussen veel meer dan een idee, het gaat jullie voor de wind?
Kyanu: “Inderdaad. Verschillende gemeenten hebben Rebin geïmplementeerd en sinds kort mogen we ook de haven van Rotterdam tot onze klanten rekenen. De resultaten op de Campus Ardoyen in Zwijnaarde zijn opzienbarend. Vroeger moesten de medewerkers van het schoonmaakbeheer elke dag alle vuilnisbakken checken. Vandaag kunnen ze via de Rebin-software zien welke vuilnisbakken geleegd moeten worden – dat blijken er twee of drie per dag te zijn – en gericht op pad gaan.”
Emilio: “Het ging pijlsnel, maar we genieten van elke seconde. Als ik één raad mag geven aan studenten die het voelen kriebelen om te ondernemen: gewoon doen!”
“Met de slimme vuilnisbakken kunnen we efficiënter werken, tijd en kilometers besparen, en ook brandstofkosten en CO₂-uitstoot reduceren. De nieuwe methode is niet alleen beter voor het milieu, maar geeft onze werknemers ook meer tijd voor andere taken.”
Stefaan De Baere, verantwoordelijke binnen het team schoonmaakbeheer van de UGent
Lees ook
Björn Soenens schrijft een brief aan zijn 18-jarige zelf
We kennen hem vooral als Amerika-correspondent voor VRT NWS, maar Björn Soenens heeft al een indrukwekkend parcours afgelegd. Zijn professionele carrière begon met een opleiding Engels en Frans aan de Provinciale Hogeschool voor Vertalers en Tolken in Gent, wat nu Toegepaste Taalkunde aan de UGent is.
Muzikale alumniverenigingen: verbonden door muziek, en de UGent
Heel wat studenten leren elkaar kennen via hun passie voor muziek: in het studentenkoor of -orkest. Maar zodra je afstudeert, stopt dit muzikale verhaal. Of toch niet?
Geert Cappelaere schrijft een brief aan zijn 18-jarige zelf
Nu hij zelf met pensioen is, schrijft hij een brief aan zijn 18-jarige zelf. Welke boodschap heeft hij voor de jonge Geert, net voor hij pedagogische wetenschappen aan de UGent gaat studeren.
Machine- en productieautomatisering: één richting, meerdere wegen
Vier alumni blikken terug op hun opleiding en de richting die ze uiteindelijk uitgingen. Wat begon op dezelfde weg leidde naar andere oorden. Jorik De Smet, Yolan Pannekoucke, Thibault Steyaert en Guillaume Deboosere studeerden Machine- en productieautomatisering aan de UGent Campus Kortrijk.
