Onderzoekers van de UGent ontdekten enzymes die ouderdoms- en diabetesblindheid kunnen genezen. Wereldwijd lijden bijna 200 miljoen mensen aan die aandoeningen. Dankzij financiële steun van een UGent-alumnus en het Industrieel Onderzoeksfonds (IOF) werken de onderzoekers nu aan oogdruppels op basis van de enzymes.
De ontdekking van oogarts en professor Elisabeth Van Aken (vakgroep Hoofd en Huid) en professor Joris Delanghe (vakgroep Diagnostische Wetenschappen) betekent hoop voor velen: in België is diabetes de voornaamste oorzaak van blindheid bij mensen onder 65 jaar. Bij mensen ouder dan 75 is dat ouderdomsblindheid of AMD (Age-related Macular Degeneration). Maar liefst een op de vier 75-plussers lijdt aan die ziekte. Tot op de dag van vandaag kunnen deze patiënten niet genezen.
Een enzym dat blindheid wegneemt
Elisabeth: “De ziekte wordt onderschat. Mensen van die leeftijd zijn vaak nog erg actief, blindheid neemt hun onafhankelijkheid weg. Het is zelfs zo erg dat de ziekte de oorzaak is van maar liefst de helft van de euthanasie-aanvragen bij ouderen.” Oogdruppels die hun blindheid kunnen wegnemen, zouden dus bijna een levenselixir kunnen zijn.
De enzymes die Elisabeth en Joris gebruiken, vernietigen de opstapeling van versuikerde eiwitten. Als we ouder worden, versuikeren de eiwitten overal in ons lichaam - net als bij mensen met diabetes. Dat proces heet ‘glycatie’, en kan bijvoorbeeld leiden tot aderverkalking. Als dat gebeurt in je netvlies, belemmeren zwarte vlekken je zicht.
Wat vingernagels en ooglenzen gemeen hebben
Eigenlijk gebeurde de ontdekking eerder toevallig, dankzij een project in Congo om zonder bloedafnames diabetes op te sporen. Omdat bloedafnames en bloedstalen naar diagnostische centra versturen daar praktisch niet haalbaar zijn, zochten UGent’ers er naar een andere manier.
Die vonden ze, via de vingernagels. Met infrarood licht konden ze de versuikerde structuur in de vingernagels van diabetes- patiënten zichtbaar maken. Joris: “Dat was het moment dat we in dit fantastische en baanbrekende onderzoek zijn gerold.”
Geïnspireerd door de ontdekking in Congo, trok Joris naar Elisabeth. “We wilden onderzoeken of die versuikerde structuren in de vingernagels ook elders in het lichaam voorkwamen. En dan vooral op een plek die klinisch interessant is, want dat zijn nagels natuurlijk niet: zijn ze beschadigd, dan knip je ze af en je bent ervan af. Het is niet de moeite ze verder te onderzoeken.” Elisabeth vergeleek de structuren met de ooglens van diabetici en die van mensen met maculadegeneratie. En inderdaad: ze kwamen overeen.
Bijzonder effectieve therapie
Het echte eurekagevoel kwam toen ze enzymes ontdekten die de versuikerde structuren opheffen. Het VIB (Vlaams Instituut voor Biotechnologie) was erg onder de indruk, en hielp mee om die enzymes te produceren.
Daarna volgden jaren van testen, testen en nog eens testen. ‘s Avonds, na haar consultaties en operaties, dook Elisabeth in het labo. De behandeling bleek bijzonder effectief. Elisabeth: “We hebben de enzymes voor de eerste keer in druppelvorm gebruikt bij een aantal diabetische honden. Drie honden kunnen nu weer zien. Zowel de honden als de eigenaars waren zeer gelukkig met die resultaten. Stel dat ik mijn patiënten daarmee zou kunnen helpen, dat zou toch fantastisch zijn?”
UGent-alumnus geeft duw in de rug
De eerste stap om beide ziektes te behandelen is alvast gezet. Maar de weg is nog lang. Gelukkig kreeg het onderzoek begin dit jaar de hulp van een gulle schenker, die liever anoniem blijft. Jaren geleden doctoreerde hij aan de UGent. “Ik ben dankbaar voor de kansen die ik destijds kreeg. Daarom sponsor ik al jaren interessant en veelbelovend onderzoek.” Dankzij zijn financiële steun werd de leerstoel AMD opgericht, waardoor de onderzoekers het Good Manufacturing Practices-traject konden starten. Dat traject is noodzakelijk om het geneesmiddel te testen in klinische studies.
Nu gaat de man nog een stapje verder. Hij richtte een private stichting op die investeert in spin-offs - ondernemingen van academici die een technologie of innovatief idee commercialiseren. Zo helpt de alumnus om veelbelovend wetenschappelijk onderzoek verder te ontwikkelen en producten op de markt te brengen.
Met de stichting wil hij andere investeerders aantrekken zonder daarbij zijn anonimiteit op te geven. “Het is niet mijn bedoeling om met mijn stichting winst te maken. Als mijn investeringen inkomsten genereren, investeer ik ze volledig in nieuwe spin-offs.”
Oogdruppels ontwikkelen
Vandaag wil hij met zijn stichting een spin-off oprichten om de oogdruppels te ontwikkelen, voortbouwend op het onderzoek van Joris en Elisabeth. Het bedrijf ontwikkelt de therapie verder tot een stadium waarin farmabedrijven geïnteresseerd zijn. Welke fase dat is, hangt af van de financiële middelen. Door de maatschappelijke relevantie van dit onderzoek zijn die investeringen in dit geval niet enkel privaat, maar ook publiek.
“In de huidige fase, die voor de preklinische ontwikkeling komt, heb je toch al enkele miljoenen euro nodig”, verklaart IOF business developer dr. Daisy Flamez, die de spin-off vanuit de UGent ondersteunt. “Het duurt bovendien een paar jaar. En dan zijn we er nog niet: na de preklinische ontwikkeling volgen de klinische studies. Veel farmabedrijven verschijnen pas dan op het toneel.”
Intussen heeft Daisy de test om diabetes op te sporen via de vingernagels alvast uitgelicenseerd aan een bedrijf. Hopelijk komen de oogdruppels binnen een aantal jaren op de markt, zodat ouderdoms- en diabetesblindheid in de toekomst verleden tijd zijn.
Schenk aan wetenschappelijk onderzoek dat u belangrijk vindt, wij zorgen ervoor dat uw gift of testament daar terecht komt, voor de volle 100%.
Elisabeth Van Aken werd in 2001 doctor in de medische wetenschappen. Ze specialiseerde in oogheelkunde. Haar favoriete plek aan de UGent is de Oude Bijloke, waar ze tijdens warme dagen een geur van bloesems, labo en eeuwenoud zweet opsnuift.
Joris Delanghe is doctor in de genees-, heel- en verloskunde. In 1987 studeerde hij af als specialist in de klinische biologie en als doctor in de biomedische wetenschappen. Wetsdokter prof. Jacques Timperman bewonderde hij voor zijn gerechtelijke geneeskunde.
Daisy Flamez is doctor in de wetenschappen sinds 1994. De gedrevenheid van prof. Walter Fiers, een grondlegger van het VIB, bepaalde haar loopbaan
Lees ook
Komt er ooit een geneesmiddel voor hiv? “Ik ben ervan overtuigd”
Elke dag krijgen een paar mensen in ons land te horen dat ze seropositief zijn. Hiv-remmers zorgen er gelukkig voor dat de ziekte niet meer zo dodelijk is als in de jaren 80 en 90. Toch blijft de zoektocht naar een geneesmiddel om heel wat redenen relevant. En de vooruitzichten zijn positief, aldus professor Linos Vandekerckhove die dankzij het Fonds HIV Ontrafelen al bijna 15 jaar onderzoek doet naar een geneesmiddel.
Hoe kleine zebravissen de wetenschap vooruithelpen
Met 15.000 zijn ze, de zebravissen in de Core Zebrafish Facility Ghent op de site van UZ Gent. Ze worden er in de beste omstandigheden gekoesterd en verzorgd als proefdier door de onderzoekers van het Centrum Medische Genetica.
UGent en spelers in de kinderopvang slaan de handen in elkaar voor een betere kinderopvang
De komende vier jaar loopt er via de Leerstoel Kinderopvang een onderzoek aan de UGent naar de pedagogische kwaliteit van de kinderopvang in Vlaanderen. Het onderzoek komt er door een unieke samenwerking van belangrijke private en publieke spelers in de kinderopvang.
“Studenten geneeskunde oefenen op levensechte modellen dankzij testament van huisarts”
Hoe voelt een vergrote prostaat aan? Of een knobbeltje in de borst? En hoe leg je een urinesonde aan? Dankzij de nalatenschap van een huisarts kunnen studenten geneeskunde ook zonder echte patiënten hun vaardigheden oefenen in een gloednieuw zelfleerstation.
