Wat maakt de cantus hét studentikoze feest bij uitstek?

Begin december zakten duizenden uitbundige studenten af naar Flanders Expo voor de 30ste editie van de Massacantus. Voor veel studentenverenigingen een onmisbaar evenement, voor buitenstaanders een bevreemdend tafereel. Wat maakt de cantus zo’n bijzonder onderdeel van het studentenleven?

Maxime De Huyvetter, student industrieel ingenieur biowetenschappen, mag je zonder twijfel een cantuskenner noemen. Hij is ondertussen zelfs de tel kwijtgeraakt hoeveel hij er al deed.

“Ik hield in het begin een nauwkeurige lijst bij in mijn codex: de naam van de cantus, locatie, vereniging... Maar ik ben gestopt met tellen aan 100 en dat is al eventjes geleden. Doorheen de jaren ben ik al overal terechtgekomen: Antwerpen, Brugge, Brussel, Leuven… Ik heb zo heel veel verschillende cantusstijlen leren kennen.”

Voor iedereen die er nog nooit bij was: wat is een cantus nu eigenlijk?

“Voor een cantus heb je eigenlijk niet veel nodig. Je kan dat in principe al met 10 studenten doen, maar evengoed met 3000. Het gebeuren is overal hetzelfde. Er is de codex, een boek met liedjes die je gaat zingen. Er is iets om te drinken. Vaak is dat bier, maar het kan evengoed iets anders zijn. En er zijn regels voor het verloop van de avond. Die regels zijn eigenlijk altijd en overal dezelfde, maar er kan mee gespeeld worden.”

Wat vind je zelf zo geweldig aan een cantus?

“De samenhorigheid en sfeer die er hangt spreekt mij enorm aan. De liedjes die in de codex staan zijn voor 70 procent echte sfeermakers, dus dat zorgt bijna automatisch voor een gezellig samenzijn. Er is ook plaats voor humor. Ik heb al vaak cantussen meegedaan waar ik tranen had van het lachen.”

“Ik hou ook wel van de structuur van de cantus. Je weet op voorhand hoe de avond in elkaar zit. Maar het hangt wel van cantus tot cantus af hoe streng de regels worden toegepast. Als ik een cantus voorzit, ben ik er niet om iedereen nauwgezet op de regeltjes te wijzen. Ik ben er om te entertainen, om alle studenten een leuke avond te geven. Ik heb bijvoorbeeld onlangs de cantus van het Internationaal Konvent voorgezeten. De meesten daar kenden de typische cantusliedjes niet. Dus we hebben onder andere Unwritten van Natasha Bedingfield gezongen. Iedereen vond het fantastisch, maar dat lied gaat nooit in de gewone codex komen. Dat hoop ik toch.”

Wat is de grootste misvatting over de cantus?

“Dat drank centraal staat. Als je met die ingesteldheid naar een cantus gaat, dan is dat heel jammer. Want dronken worden is niet de hoofdbedoeling. Je hoeft zelfs geen bier te drinken voor mij. Ik heb ook altijd een glas water op tafel staan.”

Je organiseerde vorige maand een cantus in het Peristilium van onze Aula. Wat was de bedoeling precies?

“Ik wou tonen aan alle UGent’ers, zowel studenten als personeel, dat cantussen niet altijd vasthangen aan een zaaltje in de Overpoort, maar dat ze ook in een fancy setting kunnen plaatsvinden. Daarom koos ik voor de mooiste locatie van de UGent, de Aula.”

“Daarnaast wou ik met deze cantus ook graag de vele studentenvertegenwoordigers en het UGent-personeel bedanken voor hun inzet tijdens de covidpandemie. Hun bijdrage mag niet onderschat worden. Ze hebben allen hard gewerkt de afgelopen jaren. Deze cantus bracht zo verbinding tussen alle verenigingen en zelfs tussen studenten en prominenten van de UGent. Daarom had ik ook de rector uitgenodigd.”

Een groot contrast met de massacantus die in Flanders Expo plaatsvindt?

“Het zijn twee uitersten. De Massacantus is met de jaren minder en minder een strikte cantus geworden. Maar ik zie beide vormen van cantus even graag.”

“Ik ben een iets oudere student, dus ik was er al bij op de 20ste editie en ik was meteen verkocht. Ik herinner me nog goed dat er toen iemand zijn vriendin ten huwelijk heeft gevraagd. Als ik er aan denk hoe heel die zaal toen begon te juichen, krijg ik er zelfs nog kippenvel van. Dat was fenomenaal.”

“Ook de vlaggenceremonie bij het begin van de Massacantus is elk jaar opnieuw een topmoment. Het licht gaat uit. Enkel nog de volgspots die schijnen op de vlaggen van alle studentenverenigingen die samen naar het podium komen. Vorig jaar mocht ik als voorzitter daarna dan nog speechen. Onbeschrijfelijk.”

Is er een terugval in populariteit van de cantus na de coronacrisis?

“Een cantus wordt gemaakt door de leden van de studentenclubs. Als daar een generatie wegvalt, kan er verandering komen. Covid heeft dus niet veel goed gedaan. Ik heb dat vorig jaar proberen counteren door aan het begin van het academiejaar iedere dag een lezing te geven over cantussen: hoe zit een cantus in elkaar, wat zijn de basisregels, mijn eigen ervaring...“

“Maar het komt altijd wel goed met het studentenleven. Er zijn ook twee wereldoorlogen gepasseerd, dus het zou vreemd zijn mocht het nu plots gedaan zijn.”

Weet je al wat je volgende cantusproject wordt?

“De modelcantus in de Aula was een mooie geweest om mee te eindigen. Maar in 2024 volgt misschien nog een project met stad Gent op een grote locatie. Ik wil ook graag eens een wandelcantus organiseren langs de vele parken in Gent. Als het maar plezant is en we een liedje kunnen zingen.”